Hinke in Memoriam
Op 5 augustus 2011 heeft ons het droevige bericht bereikt dat Hinke Zijda is overleden. Mede initiatiefnemer van de actiegroep. Terug naar de Bossen, geheel onverwachts is ze overleden in het ziekenhuis van Amersfoort. Hinke was echt een oude ijzervreter, die vanuit haar ziekenhuisbed en later vanuit het verpleeghuis, onze actie met volle inzet ondersteunde. Toen wij met elkaar in het klooster in ‘s-Hertogenbosch bivakkeerde, regelde zij de communicatie en de inkomende reacties op de mail. Ze was erg betrokken bij de positie van mensen met een handicap. Eerst bij de Gehandicapten Raad en later bij Programma VCP.
Hinke was al enige tijd ziek maar het zag er naar uit dat het langzaam beter ging. Helaas heeft ze de strijd met haar eigen lijf verloren. We wensen haar maatje Marius Dellenbag de kracht om door te gaan. Wij zullen Hinke blijven herinneren als de vrouw die stond voor de onderstaande tekst die ze zelf heeft geschreven.
Hinke’s Motivatie
Ik ben Hinke Zijda. Sinds mijn geboorte heb ik een lichamelijke beperking en het grootste deel van mijn leven verplaats ik mij in een rolstoel. Dat heeft mij niet weerhouden om te studeren en vervolgens te gaan werken, wat ik nu nog steeds doe. Ik heb een eigen woning waar ik samen met mijn man woon.Dit alles heb ik kunnen realiseren met hulp van voorzieningen, eerst via de WVG en later via de Wmo. Sinds enige tijd heb ik een Pgb voor verzorging. Die ondersteuning heb ik hard nodig. Het leven van iemand met een beperking is al veel duurder. Vakanties zijn duurder omdat alleen duurdere hotels toegankelijk zijn, auto’s zijn duurder omdat het een automaat moet zijn, van de belastingaftrek buitengewone lasten is niets meer overgebleven zodat ook allerlei extra kosten nu zelf betaald moeten worden, over moet een eigen bijdrage voor betaald worden.
15% inclusief wordt dan 15% exclusief!! De positie van mensen met een beperking wordt een halve eeuw terug gedraaid.
Kortom je moet een goed salaris verdienen om nog enigszins mee te kunnen doen in de samenleving. Om vrienden te kunnen bezoeken, uit te kunnen gaan, theater te bezoeken enz. Om een leven te kunnen leven zoals ook mensen zonder beperkingen leiden. Met de bezuinigingsplannen van dit gehandicaptvijandig kabinet is dat straks afgelopen. Zonder Pgb kan ik niet meer werken, dus moet ik mijn huis verkopen, kan ik geen auto meer onderhouden. Zonder voorzieningen kan ik niet meer zelfstandig wonen, dus moet ik, gescheiden van mijn man, naar een instelling. Geen sociale contacten meer, geen deel meer uitmaken van het sociale leven. 15% inclusief wordt dan 15% exclusief!! De positie van mensen met een beperking wordt een halve eeuw terug gedraaid.