Over Theo
Ik, Theo, probeer 57 jaar lang mijn talenten en mogelijkheden zo goed mogelijk te benutten, voor mijzelf en voor anderen. Ik doe dat als visueel gehandicapte in mijn baan, bij de belangenbehartiging en gewoon door te leven als ieder ander. Sinds een paar jaar komt hier slechthorendheid bij. Nu nog kan ik me wel wat oriënteren in de ruimte met mijn oren op dit moment kan ik de gesprekken wel volgen. Nu kan het gebruik van een hoortoestel uit te stellen, nog wel. Maar, waar eindigt dit proces? Niemand weet het.Ik ben redelijk eigenzinnig. Ook in het gebruik van voorzieningen. Ik, maak gebruik van huishoudelijke hulp. Als man alleen, niet erg geïnteresseerd in uiterlijke zaken, is deze hulp een soort extra baangarantie. Sinds kort komt daar administratieve hulp bij. Deze is aangevraagd bij het doofblinden centrum Kalorama. Bij elkaar is dat zes uur. Er staat hier een sprekende computer. De aanpassing is akelig duur. Die heb ik via de AWBZ aangevraagd. De aanpassing voor zienden in mijn huis, lampen en een beeldscherm en muis bij de computer heb ik zelf betaald… De lantarenpaal voor de deur komt wel uit gemeenschapsgelden… Ik ga met de voorzieningen om, alsof het mijn eigen centen zijn. Wel overwogen en spaarzaam waar het kan, ruimhartig en gewetensvol waar het moet. Ik, lever over elke aanvraag strijd met mezelf. Is het echt nodig, kan ik de situatie anders oplossen?
Mijn motivatie
Ik voel mij verraden en bedreigd door de mensen die geacht worden een visie te hebben over de kosten in de gezondheidszorg, maar dat niet durven te hebben.
Ik voel me in de kou gezet door de politici die eerst eigen verantwoordelijkheid preekten met bv. een persoonsgebonden budget en dat nu dreigen af te pakken. Rutte is in zijn matig geïnformeerde denkwijze consistent. Tijdens zijn partijcongres zei hij hetzelfde tegen ons van Makkers Unlimited als nu.goede zorg blijft, maar alleen voor mensen die het echt nodig hebben. Ik, voel me verraden door de mensen die dat regeerakkoord hebben ondertekend en zich nu stilhouden. Je zou een opstand wensen in de Tweede kamer, door de mensen die zich christen noemen, of door echte liberalen met een echte visie. Maar, er gebeurt nauwelijks iets. Ik wil graag vechten voor mensen die in hun voortbestaan werkelijk worden bedreigd en tegen laffe politici die een regeerakkoord en rust in het kabinet belangrijker vinden dan mensen. Ik wil mijn mogelijkheden en talenten gebruiken en dat blijven doen, maar wil er ook de kans voor krijgen. Tja, en soms kost dat geld.